Deze onvoorspelbare Franse provocateur maakt van hardcore punkklassiekers dromerige synth songs.
Soms ontmoet je mensen met een verbeelding die zo buitensporig en onvoorspelbaar is dat je gewoon weet dat je die persoon in je leven wilt hebben, zelfs als je niet echt begrijpt wat je ziet. Het soort mensen dat het niet erg vindt om gekwetst of bekritiseerd te worden, zolang ze maar iets verwezenlijken. Het soort mensen die van het leven een groot vuurwerk maken. Maxime Smadja is zo iemand. De voorbije vier jaar maakte Smadja (beter bekend onder het pseudoniem Digital Octopus) onverklaarbaar wonderlijk materiaal zonder duidelijke reden, en het internet krijgt er maar niet genoeg van.
Sinds 2012 neemt hij enkele van de agressiefste en woeste nummers uit het canon van de punk, hardcore en Oi! (zoals "Don't Tread on Me" van Cro-Mags of "Hybrid Moments" van the Misfits) en tovert die om in dromerige synth songs met handen-in-de-lucht chorussen in ware Human League-stijl. Elk nummer wordt online gezet met een lo-fi offbeat video. Waarom? Omdat het grappig is. Waar houdt hij zich nog zoal mee bezig? Wel, op dit moment kijkt hij veel natuurdocumentaires zodat hij een ambient album voor huisdieren kan maken (genaamd Animalia Symphonia). Fantastisch. En wat gaat hij daarna doen? Een glam rock pub band oprichten, natuurlijk.
Maxime groeide op in Parijs. Hij vertelt me dat in zijn wijk " de omgeving erg groen is, er is een rivier en ook een meer. Ik bracht al mijn zomers door met springen van de brug en zwemmen in het meer met gemene zwanen." Als kind wilde hij een modern jazzdanser worden, en zijn vader kocht hem een gitaar om hem zachtjes richting muziekwereld te duwen. Toen hij 13 jaar oud was ontdekte hij punkmuziek – en dat veranderde zijn leven. "Ik kocht mijn eerste Doc Martens, een Dead Kennedys T-shirt en een leren jekker die veel te groot voor me was," vertelt hij.
Zijn Digital Octopus covers ontstonden uit liefde voor het genre. Hardcore bands als Cro-Mags en Misfits waren zijn favorieten als tiener. "Toen ik deze songs op YouTube uploadde, verwachtte ik niet dat ze zo vaak bekeken gingen worden", zegt hij. "Dan begonnen vrienden en onbekende mensen om meer covers te vragen, dus ging ik aan het werk." Niet veel later werd hij geboekt om shows te spelen als Digital Octopus. Harley Flanagan, oprichter en bassist van Cro-Mags nam contact op en zei dat hij van de covers genoot. "Dat was een kinderdroom die in vervulling ging", zei Maxime. En als hij de wereld niet rondreist, dan is Maxime in de opnamestudio te vinden met bands uit Frankrijk en daarbuiten. Vorig jaar werkte hij met de Franse band Rendez-Vous aan hun nieuwe EP, Distance. "Met bands opnemen, dat doe ik het liefst," zegt hij, "het is leuk dat bands mij vertrouwen om hun muziek te producen."
Wat zijn volgende project zal zijn, dat weet Maxime zelf misschien nog niet. De glam rock pub band komt er zeker aan, hoewel hij toegeeft dat hij de bandleden nog moet vinden. Maar de muziek wordt op dit moment geschreven, en zoals hij zelf zegt, "Ik heb altijd al rock'n'roll willen spelen, dus dit wordt een hele nieuwe ervaring." Als afsluiter vraag ik Maxime wat de belangrijkste levensles was die zijn ouders hem geleerd hebben? "Carpe Diem," zegt hij. Dat verklaart alles.